|
TYDZIEŃ (DATA) |
KOMPLEKSOWY TEMAT TYGODNIA |
PODJĘTE DZIAŁANIA |
UWAGI |
|
X 25.05.2020 |
MOJE ZWIERZĄTKO. Mój przyjaciel- pies i kot. |
1.„Pięć kociątek” – zabawa paluszkowa Dzieci naśladują R.: Śpi w koszyku pięć kociątek, to bajeczki jest początek. (dzieci do koszyka ułożonego z jednej dłoni wkładają wszystkie palce drugiej dłoni) Gdy się kotki obudziły, to z koszyka wychodziły: (dzieci poruszają wszystkimi palcami w koszyku) najpierw rudy, potem szary (dzieci wysuwają z koszyka najpierw kciuk, a potem palec wskazujący) potem czarne dwa do pary. (dzieci wysuwają palec środkowy i serdeczny) A na końcu wyszedł biały, dzielny, chociaż bardzo mały. (dzieci wyjmują mały palec i poruszają nim nad koszykiem) 2. Pół marzenia – rozmowa na temat treści opowiadania Joanny Raweckiej. *Karta pracy 1 3.„Zabawy z moim ulubieńcem” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem KP4.14. Dzieci opowiadają o zabawach ze swoim ulubieńcem – zwierzątkiem domowym.Następnie dziecko buduje zdanie i dokonuje jego analizy wyrazowej. Dalej dzieci opowiadają o zabawach ze zwierzęciem domowym na podstawie ilustracji w KP4.14. Na koniec wykonują ćwiczenie w KP4.14. 4.„Kotki piją mleczko” – zabawa na czworakach. „Dzieci-kociątka” klęczą obok swoich „misek” , nachylają się i naśladują picie mleka językiem z miski. Na hasło: Kotki na spacer! – chodzą na czworakach między miskami. Na hasło: Kotki piją mleko! – wracają do swoich miseczek i dalej naśladują picie mleka. 5.„Pies” – praca plastyczna z wykorzystaniem materiałów odpadowych. Dzieci mają do dyspozycji rurki po papierze toaletowym, kolorowe nakrętki o różnej wielkości, papier makulaturowy, patyczki po lodach lub słomki do napojów, nożyczki, klej. Każde dziecko ma dwie rurki. Z jednej odcina kawałek długości ok. 1/3 całości – jest to głowa psa. Na papierze rysuje i wycina uszy, które dokleja do głowy. Do tułowia dokleja cztery nogi z patyczków po lodach i ogon – zrolowany kawałek papieru gazetowego. Następnie mocuje głowę do tułowia i dorysowuje lub dokleja szczegóły – oczy, nos, obrożę, łatki na tułowiu itp. – według własnego pomysłu. |
|
|
26.05.2020
|
To, co pływa, gryzie, piszczy.
|
1.„Ile łap w koszyku” – zabawa dydaktyczna. R. ma przygotowanych 5 sylwet psów oraz koszyk dla psa-miseczka, talerzyk. Dzieci mają przed sobą liczmany – ok. 20 dla dziecka oraz komplet liczb i znaków (W 48–49). R. wkłada pierwszego psa do koszyka i zadaje dzieciom pytanie: Ile jest łap w koszyku? Dzieci odpowiadają. R. wyjaśnia: zero dodać cztery równa się cztery, dzieci układają właściwe działanie. R. dokłada drugiego psa i pyta: Ile jest łap w koszyku? Dzieci odpowiadają, R. wyjaśnia: cztery dodać cztery równa się osiem. Dzieci układają właściwe działanie. W analogiczny sposób R. postępuje do momentu, aż wszystkie psy będą w koszyku – dzieci nie muszą już układać działań z liczb i znaków. Następnie R. wyjmuje po jednym psie z koszyka i zadaje to samo pytanie. Gdy R. wyjmie ostatniego psa (zbiór pusty), także zadaje to samo pytanie. Dzieci manipulują liczmanami lub obliczają na palcach albo w pamięci. *Karta pracy 2 2. W sklepie zoologicznym – rozmowa na temat wiersza Bożeny Formy. Zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem KP4.15; wprowadzenie liczby 10. *Karta pracy 3 3.„Akwarium” – zabawa muzyczno-plastyczna. Dzieci mają do dyspozycji kartki A3 i kolorowe farby oraz pędzle. Przy spokojnej melodii malują fale lub pętle od lewej strony kartki do prawej w tempie słuchanej muzyki. Następnie wycinają z kolorowego papieru rośliny i naklejają je na kartkę. Z tektury wycinają kształty rybek i ozdabiają je. Z kolorowych tasiemek i sznurków doklejają im ogony. Z rozsypanki literowej (W 45–47) układają wyraz AKWARIUM – można pokazać dzieciom wzór wyrazu.
4.„Dywanik dla kotka” – zabawa dydaktyczna. Dzieci mają do dyspozycji liczby w kolorach z W 43. Układają 10 białych kwadratów, a potem szukają klocka tej samej długości. Następnie łączą ze sobą kolorowe klocki tak, by każdy rząd klocków miał długość 10. |
|
|
27.05.2020 |
U weterynarza. |
1.„U weterynarza” – wycieczka do lecznicy zwierząt-słuchowisko.
Odpowiedzi dzieci na pytania dotyczące pracy weterynarza, np.: Jak nazywa się lekarz, który leczy zwierzęta?; Na czym polega praca weterynarza?; Kiedy weterynarz jest potrzebny zwierzętom? 2.„Przygoda Reksa” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem KP4.16. Dzieci wycinają ilustracje i porządkują je, układając w szeregu. Na ich podstawie tworzą opowiadanie – R. zaczyna słowami: Pewnego słonecznego dnia…, następnie wskazuje dziecko, które dopowiada zdania.(można na zmianę z rodzicem).Na koniec dzieci naklejają ilustracje w odpowiedniej kolejności. 3.„Wąż idzie do lekarza” – zabawa ruchowa. Dzieci siedzą na dywanie w siadzie prostym. Starają się poruszać do przodu bez zginania kolan. Unoszą lekko do góry – raz jedną raz drugą nogę wraz z biodrem i pośladkiem i przesuwają się do przodu. 4. „W lecznicy” – praca plastyczna. Dzieci rysują to, co najlepiej zapamiętały ze słuchowiska. |
|
|
28.05.2020 |
W ZOO. |
1.„W zoo” – zabawa słuchowa. Dzieci słuchają nagranych odgłosów i starają się je nazwać. Przy powtórnym słuchaniu, nazywają je samodzielnie. Następnie R. zadaje pytanie: Czyj głos słyszeliśmy jako pierwszy / trzeci / czwarty?
2.„Jestem rak – czytam wspak” – zabawa wzrokowa. Dzieci dostają kartoniki z wyrazami: rak, sok, mak, koty itp., napisane pismem lustrzanym. Przy pomocy lusterek starają się je odczytać. *Karta pracy 4 3. Wycieczka do zoo – rozmowa na temat wiersza Bożeny Formy. *Karta pracy 5. 4.„Z jak zebra” – zabawa dydaktyczna; wprowadzenie litery z, Z z wykorzystaniem KP4.17. R. odwołuje się do wyrazu zebra i wprowadza literę z, Z zgodnie ze schematem zaprezentowanym przy poprzednich literach. Po przeprowadzeniu zabaw z materiałem do manipulacji (alfabet z W 45–47) dzieci wykonują zadania z KP4.17. 5.„Paski zebry” – zabawa grafomotoryczna z wykorzystaniem PiL 70. R. pokazuje wzór pisanej litery ,,z’’ W trakcie recytacji rymowanki: Zebra paski ma, zebrę lubię ja, R. wodzi palcem po śladzie litery z. Następnie dzieci robią to samo z jednoczesną recytacją. R. zwraca uwagę na kierunek i dokładność kreślenia. Dzieci powtarzają czynność na tackach z piaskiem lub mąką. Na koniec wykonują ćwiczenia w PiL 70. *Karta pracy 6 6.„Spacer po zoo” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem Cz 72–73. |
|
|
29.05.2020 |
Uwaga!Nieznajome zwierzę. |
1.„Kto więcej” – zabawa dydaktyczna. Dzieci, mając do dyspozycji sylaby z W 50–54, układają dowolne wyrazy; odczytują je i wyjaśniają ich znaczenie. 2.„Uwaga! Nieznajome zwierzę” – rozmowa z dziećmi na temat ilustracji w KP4.18. R. zadaje dzieciom pytania: Co to jest obce, nieznajome zwierzę? O czym należy pamiętać, kiedy spotkamy gdzieś nieznajome dla nas zwierzę, np. psa? Jak powinniśmy się zachować, gdy podczas spaceru widzimy za siatką psa? Jak powinniśmy się zachować, gdy podczas pobytu w zoo oglądamy zwierzęta na wybiegu, np. słonia, żyrafę lwa, foki? Dzieci wypowiadają się na temat kolejnych ilustracji w KP4.18; oceniają zachowania poszczególnych osób w przedstawionych sytuacjach. Następnie wykonują ćwiczenia w KP4.18. 3.„Żółwie w terrarium” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem PiL 71. Każde dziecko ma komplet kostek domina (W 31), liczby oraz znaki z W 48–49. Zabawę zaczyna R. – losuje jedną kostkę (np. kostkę z pięcioma i dwoma oczkami) i pokazując ją dziecku, mówi: W moim terrarium jest pięć dużych żółwi i dwa małe; pięć i dwa to siedem. Następnie R. układa działanie: 5+2=7. W następnej kolejności kostkę domina losuje dziecko i zabawa toczy się w taki sam sposób. Na koniec dzieci wykonują ćwiczenia z PiL 71. 4.„Kodeks” – zabawa dydaktyczna. Dzieci redagują zasady bezpiecznego zachowania się podczas spotkań z nieznajomymi zwierzętami, np.: Trzymamy ręce z dala od ogrodzenia, za którym jest zwierzę! Stoimy bez ruchu, gdy pies nas wącha! Nigdy nie dotykamy nieznanych zwierząt. Gdy chcemy pogłaskać psa, zawsze musimy o to zapytać jego właściciela. W zoo stoimy za barierkami! Dzieci wykonują ilustracje do zapisanych przez R. na kartonie zasad i przyklejają je obok właściwego zdania. Wykonany kodeks wieszają w widocznym miejscu. |
*Karta pracy 1
Pół marzenia
Joanny Raweckiej
Ninka miała ogromne marzenie. Ogromne i nie do spełnienia. Ilekroć poruszała
ten temat z rodzicami, słyszała wiele słów, których do końca nie rozumiała,
ale wiedziała, że oznaczają jedno: nie może mieć psa.
– To jest, córeczko, wielka odpowiedzialność – mówiła mama, a Ninka już
wiedziała, że to słowo wiąże się z kolejną odmową.
Wieczorami Ninka wyobrażała sobie, że bawi się z puchatym szczeniakiem
i głaszcze jego błyszczącą sierść. Ach! Ileżby za to dała!
Pewnego ranka spotkała sąsiadkę, panią Adę, która miała starego kundelka
Czarusia. Co prawda odbiegał od ideału z marzeń Niny, ale uwielbiała, kiedy
wesoło merdając ogonem, podstawiał siwy pyszczek do pieszczot.
– Widzę, że umiesz obchodzić się ze zwierzętami – zagadnęła pani Ada, kiedy
dziewczynka delikatnie drapała Czarusia za uchem.
– Bardzo chciałabym mieć pieska – westchnęła Ninka. – Ale moi rodzice nie
chcą się zgodzić.
Pani Ada spojrzała na małą ze zrozumieniem:
– Posiadanie psa to duża odpowiedzialność.
„Znowu to samo” – pomyślała ze smutkiem Ninka.
– Są jednak różne sposoby – dokończyła sąsiadka zagadkowo. – Można mieć
psa „na pół”.
Dziewczynka spojrzała zaciekawiona.
– Chciałabyś mieć ze mną Czarusia „na pół”? – spytała pani Ada.
Ada aż pisnęła ze szczęścia. Spojrzała na pieska: jako w połowie własny
wydawała jej się nawet piękny.
– Podzielimy się odpowiedzialnością. Możesz przychodzić do mnie po szkole,
bawić się z Czarusiem, a jeśli rodzice pozwolą, to nawet wyprowadzać go na
skwerek przed blokiem. Szczerze mówiąc, sprawia mi to już kłopot.
– Ojej! Dziękuję! – wykrzyknęła Nina i pobiegła z nowiną do domu.
– Pół psa? – zapytał tata, nie rozumiejąc dokładnie, o czym w pośpiechu
opowiada mu córka.
– Nie pół psa, tylko pół odpowiedzialności – powiedziała dziewczynka,
czując, że jest to bardzo mądre.
Dzieci odpowiadają na pytania R.: O czym marzyła Nina?; Dlaczego rodzice nie
chcieli się zgodzić na jej prośby?; Co oznacza to słowo – odpowiedzialność?; Kto
pomógł Nince?; Jak rozwiązała problem pani Ada?; Jakie zwierzątka macie w domu
lub jakie chcielibyście mieć?; Jak należy opiekować się zwierzętami?; Jakie znacie
zwierzątka domowe, które mają cztery łapy?
Dzieci odszukują w atlasach zwierząt lub swoich książeczkach ilustracje zwierząt domowych
z czterema łapami, podają ich nazwy.
Dzieci dokonują analizy i syntezy słuchowej głoskowej wyrazów – nazw zwierząt,
np.: kot, pies, chomik, mysz.(podział na sylaby, głoski)
*Karta pracy 2
*Karty pracy 3
W sklepie zoologicznym
Bożena Forma
Ulicami miasta
idzie Maciuś z mamą.
Nagle przed sklepem
na chwilę przystanął.
W sklepie pełno zwierząt:
myszki i szynszyle,
kolorowe ryby.
Skąd ich tutaj tyle?!
Papugi, kanarki,
jest też morska świnka,
a w akwarium mieszka
żółwiowa rodzinka.
Może da się wreszcie
namówić dziś mamę
i Maciuś wymarzone
zwierzątko dostanie.
Dzieci udzielają odpowiedzi na pytania R.: Przed jakim sklepem przystanęli Maciuś
z mamą?; Jakie zwierzęta zobaczył Maciuś?; Jak wygląda szynszyla? – jeśli
dzieci nie wiedzą, mogą odszukać ilustrację w albumach , internecie.
- R. odsłania sylwety zwierząt (mogą to być inne liczmany), których jest po 9 z każdego
rodzaju. Sylwety są ułożone w szeregu. Dzieci przeliczają je, pokazują na
palcach, ile ich jest i oznaczają właściwą liczbą. Potem R. dokłada do każdego
gatunku po jednym zwierzęciu i dzieci znowu przeliczają i pokazują na palcach
ich liczbę. Przed oznaczeniem przez dzieci liczby zwierząt, innych przedmiotów cyfrą –
- R. demonstruje, liczbę 10 .Monografia liczby 10. Dzieci opowiadają, jak ta liczba wygląda,
określają,z której strony stoi 1, a z której 0 i dopiero potem podpisują nią zwierzętalub inne
przedmioty.
Wykonanie ćwiczenia z KP4.15.
*Karta pracy 4
rak
sok
mak
oko
koty
*Karta pracy 5
Wycieczka do zoo
Bożena Forma
Do zoo dzisiaj wyruszamy,
skromny bagaż zabieramy.
Każdy niesie plecak mały,
a w nim ekwipunek cały.
Pelerynę, z daszkiem czapkę,
mały soczek i kanapkę.
Jest aparat, zatem dzisiaj
będzie zdjęcie obok misia.
Już bilety są kupione,
więc ruszamy w prawą stronę.
Pełno krzewów dookoła,
nagle dziwny głos nas woła.
Spoglądamy, a przed nami
basen z małymi fokami.
Szybkie, zwinne, wciąż nurkują,
różne sztuczki pokazują.
Zaraz obok jest żyrafa,
a z nią mama oraz tata.
Długie szyje wyciągają,
z góry na nas spoglądają.
Tuż za nimi niedźwiedź biały
zanurzony w wodzie cały.
Słońce daje się we znaki,
upał jest nie byle jaki.
Trochę z boku wielka skała,
a tam lwia rodzina cała.
Lew w półcieniu jak głaz leży,
bacznie wszystkich wzrokiem mierzy.
Na polanie wielkie słonie,
ktoś wyciąga do nich dłonie.
Tak nie wolno! Zapamiętaj!
Wszak to dzikie są zwierzęta.
Są flamingi i bociany,
barwne kaczki, pelikany.
Jastrząb, orzeł, oraz sępy,
każdy z nich ma dziób zagięty.
Koło klatki z niedźwiedziami
pełno dzieci z rodzicami.
Misie pięknie się kłaniają,
śmiesznie głowy przechylają.
Była także pani zebra,
lecz przed chwilą gdzieś pobiegła.
Widać Emu, piękne lamy
i gazele jak z reklamy.
Oto tygrys w pręgi cały,
łowczy z niego doskonały.
Wspominając dawne życie,
o wolności marzy skrycie.
Pora kończyć tę wyprawę,
chociaż wszystko tu ciekawe.
Chętnie kiedyś powrócimy,
resztę zwierząt zobaczymy.
Dzieci odpowiadają na pytania R.: Jakie zwierzęta są wymienione w wierszu?;
Jakiego zwierzęcia dzieci nie zobaczyły, bo gdzieś pobiegło?; Jakie ptaki widziały
dzieci w zoo?; Dlaczego zamyka się zwierzęta w ogrodach zoologicznych?; W jaki
sposób możemy pomóc zwierzętom w ogrodach zoologicznych?
*Karta pracy 6
Opracowała:
Magdalena Wawrzyńska