TYDZIEŃ (DATA)	KOMPLEKSOWY TEMAT TYGODNIA	PODJĘTE DZIAŁANIA	UWAGI
VIII 11.05.2020	NA ŁĄCE. Rośliny na łące.	1.Łąka – rozmowa z dziećmi na temat opowiadania Olgi Masiuk i ilustracji w KP4.5 – rozwijanie koncentracji uwagi i umiejętności udzielania logicznej odpowiedzi; poznawanie ekosystemu łąkowego. *Karta pracy1 2. „Na łące” – wycieczka na łąkę-film edukacyjny – kształcenie umiejętności prowadzenia obserwacji i jej dokumentowania; rozwijanie wrażliwości plastycznej dzieci.Jeśli to możliwe można zorganizować spacer na łąkę. -Dzieci mają za zadanie zaobserwować fragment łąki, poszukać roślin i zwierząt oglądanych na ilustracjach; -Jeśli będą na spacerze mają zerwać trzy różne rośliny – inny kształt i kolor, które zabiera ze sobą do domu; -Na koniec dzieci rysują wybrany przez siebie fragment łąki. 3. „Kolorowa łąka” – zabawa plastyczna z wykorzystaniem W 38–39 – rozwijanie sprawności manualnej dzieci. -Dzieci wykonują motyla i biedronkę techniką płaskiego orgiami, wg obrazkowej instrukcji zamieszczonej w W 38–39. Wykonane prace umieszczają na panoramie łąki. -jeśli nie posiadają wyprawki , wykonują według własnego pomysłu; 4. „Taniec motyli” – zabawa muzyczna improwizacyjna.(do utworu Walc kwiatów P. Czajkowskiego). -Dzieci mają kolorowe wstążki, apaszki, chustki – są motylami.Najpierw słuchają odtwarzanej muzyki. Przy powtórnym odtworzeniu R. zaprasza „dzieci-motyle” do tańca. Każdy „motyl” tańczy swój indywidulany taniec – ilustruje tempo i charakter słuchanej muzyki.
12.05.2020	Zwierzęta na łące.	1„Kto po łące chodzi na łapach?” – działanie dzieci; wdrażanie do samodzielnego zdobywania informacji;. Praca z wierszem ,,Krecik’’ Bożeny Formy. *Karta pracy2 2. „Ł jak łapa” – wprowadzenie litery ł, Ł z wykorzystaniem KP4.6; ćwiczenia percepcji słuchowej i wzrokowej; przygotowanie do czytania. -R. odwołuje się do wyrazu łapa i wprowadza literę ł, Ł zgodnie ze schematem zaprezentowanym przy poprzednich literach. Po przeprowadzeniu zabaw z materiałem do manipulacji (alfabet z W 45–47) dzieci wykonują zadania z KP4.6. 3. „Taniec kreta z łasiczką” – zabawa taneczna do piosenki ,,Nie chcę Cię znać’’. Dziecko dobiera się w parę z rodzicem,stają naprzeciwko siebie: Nie chcę Cię, Nie chcę Cię, Nie chcę Cię znać – cztery kroki do tyłu z jednoczesnym gestem odpychania wykonywanym raz jedną, raz drugą ręką. Chodź do mnie, Chodź do mnie, rączkę mi daj – cztery kroki do przody z jednoczesnym gestem przywoływania wykonywanym raz jedną, raz drugą ręką. Prawą mi daj – dzieci podają sobie prawe ręce. Lewą mi daj – dzieci podają sobie lewe ręce. I już się na mnie nie gniewaj – dzieci tańczą walczyka. 4. „Dama z łasiczką” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem Cz 68; utrwalenie poznanej litery. 5„Zwierzęta na łące” – zabawa plastyczna; posługiwanie się kreską i barwną plamą. Dzieci malują kredkami pastelowymi lub świecowymi,dowolne zwierzę mieszkające na łące i mające łapy. Następnie wycinają namalowane przez siebie zwierzęta i doklejają je do panoramy łąki.
13.05.2020	Owady.	1.„Mieszkańcy łąki” – zabawa dydaktyczna – zagadki-rozwijanie wrażliwości i pamięci słuchowej. -Dzieci słuchają zagadek dotyczących zwierząt żyjących na łące, odgadują, wyodrębniają głośkę na początku i na końcu wyrazu, dzielą na sylaby, głoski, rysują. 2.„Wiosenne kwiaty” – zabawa plastyczna – rozwijanie sprawności manualnej. Dzieci mają figury geometryczne. Odrysowują, wycinają i dowolnie składają je tak, by skomponować dowolne kwiaty. 3. Gdzie się podziały nasze kropeczki? – zabawa matematyczna na podstawie opowiadania Joanny Modelskiej i KP4.7; wprowadzenie liczby 0. *Karta pracy 3 4. „Łąka” – zabawy grafomotoryczne z wykorzystaniem wiersza i PiL 66 *Karty pracy 4 5. „Kolorowe owady” – praca konstrukcyjna z wykorzystaniem materiałów recyklingowych – rozwijanie sprawności manualnej. -Dzieci mają zgromadzone rurki po papierach toaletowych, cienkie tektury, kolorowe korki od butelek, klej, nożyczki, farby, pędzle- wykonują do wyboru pszczołę lub motyla. 6. ,,Na łące”- gimnastyczne figle muzyczne
14.05.2020	Na łące-rozwój motyla.	1. „Zielona gąsienica” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem PiL 67 – ćwiczenia w liczeniu; rozwijanie sprawności grafomotorycznej. 2. „Żaby” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem KP4.8; rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego. -Dzieci rozwiązują zagadkę. Jest zawsze roześmiana, lecz gdy usłyszy bociana, to o drogę nie pyta tylko do wody szybko zmyka. Następnie dzieci oglądają film ,,Żaby’’ Następnie dzieci wykonują zadanie z KP4.8. 3. „Na zielonej łące” – zabawa plastyczna z wykorzystaniem różnych materiałów. 4. „Na wiosennej łące” – zabawa ortofoniczno-ruchowa – ćwiczenie sprawności narządów mowy. R.opowiada historię, a dzieci za pomocą gestów i wyrazów dźwiękonaśladowczych próbują odwzorować treść opowiadania. Jest piękna pogoda, świeci słonko – dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym, podnoszą ręce do góry i wykonują szybkie, rotacyjne ruchy dłońmi. Wszyscy mieszkańcy łąki już wstali i wzięli się do pracy – dzieci wstają. Mrówki budują swoje miasto – z rękami na biodrach dzieci wykonują obrót tułowia, raz w lewo, raz w prawo. Zajączki skaczą po łące – dzieci mówią trzy razy: kic, kic, kic, i wykonują trzy skoki obunóż (dzieci robią kilka takich serii). Żabki pływają w jeziorze – dzieci mówią: kum, kum, a potem robią dwa przysiady (dzieci robią kilka takich serii). Ptaszki wysoko fruwają po niebie – stojąc w miejscu, dzieci mówią: pi, pi, pi, a potem biegają z rozłożonymi rękami. Bocian dostojnie kroczy – dzieci idą z wysokim podnoszeniem nóg, zatrzymują się,wyciągają do przodu ręce i naśladując ruch bocianiego dzioba, mówią: kle, kle. Nagle powiał wiatr, trawy i kwiaty kołyszą się na wietrze – dzieci mówiąc: szu, szu,szu, kołyszą na boki wysoko podniesionymi rękami. Zaczął padać majowy deszczyk – dzieci kucają i rytmicznie uderzają rękami o podłogę, mówiąc: kap, kap, kap. Wszystkie zwierzątka chowają się do swoich domków – dzieci siadają w siadzie skrzyżnym na dywanie.
15.05.2020	Plener malarski.	1. „Kolorowy motyl” – zabawa plastyczna z wykorzystaniem KP4.9. Dzieci kolorują motyla, zmieniając kolory zgodnie z zaprezentowanym kodem. 2. „Malujemy wiosnę” – zabawa dydaktyczna z Cz 69 – ćwiczenia w czytaniu. Dzieci odczytują zdania i wyrazy, łączą wyrazy z ilustracjami. 3. „Gimnastyka buzi i języka” – rozwijanie sprawności narządów mowy. –– Ćwiczenia oddechowe: mówienie na wydechu: Niezapominajki to są kwiaty z bajki! Rosną nad potoczkiem, patrzą żabim oczkiem (dzieci nabierają powietrze nosem, a podczas recytacji bardzo wolno je wypuszczają) –– Ćwiczenia języka: wysuwanie języka do przodu – język wąski i szeroki; liczenie językiem dolnych i górnych zębów; zdmuchiwanie skrawków papieru z czubka języka; szybkie wymawianie głosek: tr i br. 4. „Czytanki Supełka” – zabawa dydaktyczna – rozwijanie umiejętności czytania. *Karta pracy 5

*Karta pracy 1

Łąka

Olga Masiuk

Wiosna była coraz bardziej wiosenna. Słońce grzało tak przyjemnie, że można

było pozbyć się bluzy, a nawet skrócić spodnie! I chciało się tylko wystawiać

twarz w stronę promieni i pozwalać, żeby pachnący wiatr hulał we włosach. Ale

dzieci siedziały w swojej sali.

– Kisimy się tu jak ogórki – powiedział zrezygnowany Staś.

– Jak to? – zdziwił się Supełek.

– Tak to – Staś wskazał ręką na duże okna, których nie można było otworzyć.

Słońce ślizgało się po szybie, podnosząc temperaturę w sali niczym w piecyku.

A wietrzyk, który przyjemnie poruszał gałązkami drzew za oknem, nie był w stanie

wpaść do środka.

– Nie możemy być ogórkami! – szybko podchwyciła myśl Marysia.

– O nie! – dołączyła Blue.

– Trzeba walczyć – podsumował Jacek. – Idziemy do Pani.

Pani siedziała przy biurku i wachlowała się gazetą. Dzieci stanęły przed nią

w szeregu.

– Nie zgadzamy się na bycie ogórkami – powiedział mocnym głosem Staś.

– Nie chcemy mieszkać w słoiku – dodała Blue.

– Ani się kisić – uzupełnił Supełek.

– Cudownie! – Pani klasnęła w ręce. – Cieszę się, że to mówicie. Właśnie

miałam wam zaproponować wyjście na łąkę. Jest dziś tak gorąco. A podczas

naszej nieobecności pan Tomek naprawi okna, żeby można je było szeroko

otwierać.

– Hurra! Hurra! – krzyknęła Blue. – Odkręcamy nasz słoik i wyskakujemy!

W ciągu dwóch minut wszyscy byli gotowi do wyjścia. Przedszkole mieściło

się na skraju miasta. Wystarczyło przejść niewielki lasek i wychodziło się na piękną

łąkę.

– Jak wspaniale! – Blue rozpostarła ramiona i wciągnęła mocno powietrze.

– Ale pachnie – powiedziała.

Pani rozłożyła na ziemi koce i Supełek natychmiast ułożył się na jednym

z nich.

– Nie wiedziałem, że jesteś taki długi – Pak przypatrywał mu się z góry. –

Chyba urosłeś na wiosnę.

– Bardzo możliwe – odpowiedział Supełek i ułożył się na boku na skraju koca.

– Co to?! – wykrzyknął nagle.

– Co? – zdziwił się Pak.

Supełek przyłożył jeszcze raz ucho do ziemi.

– W trawie coś piszczy – powiedział cichutko, jakby nie chciał zniszczyć

jakiejś wielkiej tajemnicy.

Blue także przyłożyła ucho do trawy.

– Rzeczywiście, coś słychać – potwierdziła poważnie.

Więc wszyscy umościli się na kocach i zaczęli nasłuchiwać. Zielone łodyżki

przyjemnie łaskotały w nos i uszy.

– Coś bzyczy, szeleści i chrobocze – powiedziała Marysia.

Supełek rozchylił kępkę trawy. Wśród listków toczyło się intensywne życie.

Mrówki przedzierały się przez chaszcze, niosąc na plecach tobołki z jakichś

drobinek. Żuczek kroczył ospale, jakby musiał co kilka kroków rozciągać nieużywane

przez zimę łapki. Biedronka wdrapywała się na wiotką łodygę i na

szczycie prostowała pogniecione skrzydełka.

– Tam – Supełek wskazał na ziemię – jest ukryta cała kraina.

– Tam też – Pak leżał teraz na plecach i spoglądał w niebo. Podniósł łapkę.

Wszyscy ułożyli się na plecach. Nad ich głowami bardzo wysoko leciały ptaki.

Niżej, barwnie i dostojnie, wirowały w powietrzu motyle. Czasem warczący bąk

zawisał w przestrzeni.

– W górze też jest cała kraina – powiedziała Blue.

– Jakby świat był piętrowy – rzekł Staś.

– Właśnie. Przecież jest nawet piętro minus jeden – zaśmiała się Blue.

– Jak to? – Supełek nie zrozumiał.

– No pod ziemią. Tam się budzą krety – chichotała Blue.

– I cebulki kwiatów zaczynają pęcznieć i nasiona pękają – podpowiedziała

Pani.

– Zobaczcie! – wykrzyknął Supełek. – Przeniosłem się na piętro plus sto.

I chodzę po niebie.

I rzeczywiście, leżąc na plecach, machał nogami i zdawało się, że stawia kroki

po niebie.

– Nie zdepcz tej chmurki – powiedziała Blue, która do niego dołączyła.

I wszyscy, leżąc na łące, zaczęli chodzić po niebie.

– Widzę, że na dobre wyszliście ze słoika z kiszonymi ogórkami – zaśmiała się

Pani.

• Dzieci udzielają odpowiedzi na pytania R.:

-Dlaczego dzieci źle się czuły w przedszkolu i chciały wyjść?;

-Do czego porównały siedzenie w sali?;

-Co zaproponowała Pani?;

-Co usłyszały dzieci podczas wycieczki?;

-Co zobaczyły dzieci podczas wycieczki?;

           -Co dzieci poczuły podczas wycieczki?;

           -Jakich mieszkańców łąki dzieci zobaczyły lub usłyszały?

Następnie dzieci przyglądają się ilustracji na KP4.5 i wspólnie z R. nazywają rośliny

i zwierzęta zamieszkujące łąkę. Następnie rozcinają ilustrację,ponownie składają i naklejają je

na kartce.

*Karta pracy 2

Krecik

Bożena Forma

Jestem sobie mały krecik,

chcę by dzieci mnie poznały.

Bardzo miękkie mam futerko,

nim pokryty jestem cały.

Najśmieszniejsze moje łapki,

ciągle ziemię wypychają.

Silne, płaskie, jak łopatki,

zawsze w pracy pomagają.

Swoim ryjkiem bardzo lubię

korytarzy drążyć wiele.

Spulchniać zbite bryły ziemi,

wiercić przejścia i tunele.

Gdy na dworze silne mrozy,

w milej norce, wśród zapasów

siedząc, marzę o przetrwaniu

do wiosennych lepszych czasów.

• R. zadaje dziecku pytania na temat wysłuchanego wiersza: Jak wygląda kret?;

Gdzie żyje kret?; Dzięki czemu może kopać korytarze?; Do czego są porównane łapki

kreta?; Ile łap mają dwa krety- działanie matematyczne? R.pokazuje zdjęcie dwóch kretów.

• Dziecko przelicza łapy dwóch kretów i odpowiada, następnie układa zdanie:

Kret ma cztery łapy.

• Dziecko analizuje zdanie, dzieli je na wyrazy,wyrazy na sylaby i wyodrębniają wyraz łapa.

*Karta pracy 3

Gdzie się podziały nasze kropeczki?

Joanna Modelska

Na łące panował niespokojny gwar. W trawie aż huczało od krzyków.

– Co to za hałasy? Co się z wami dzieje? – spytał przysadzisty żuk.

– Ktoś nam ukradł kropeczki ze skrzydeł! – wykrzyknęły przestraszone

biedronki. – Bez nich nie jesteśmy już takie same. Kto teraz będzie chciał wypatrywać

nas w trawie? Czyje oko ucieszymy naszym widokiem…? – zawiesiła głos

najstarsza z biedronek.

Kto śmiał to zrobić?! – oburzył się żuk i ze zdziwienia aż postawił swoje różki

na sztorc.

Tu, na łące, wszystkie owady mieszkają razem i sobie pomagają – zauważył

pasikonik.

– To znaczy, że zakradł się do nas jakiś intruz – odparł żuk po chwili namysłu.

– Czy ktoś widział coś podejrzanego?

– Ja! Wczoraj przelatywały tędy te pomarańczowe niby-biedronki – zabzyczała

pszczoła.

– Tak – zamyślił się żuk. – Te psotnice już nieraz dały się nam we znaki. Pewnie

to one ukradły kropki biedronkom i przyczepiły do swoich skrzydeł.

– I co teraz, żuku? Musimy jakoś wspomóc nasze przyjaciółki! – odezwał się

pasikonik. – Czy ktoś ma pomysł?

Zapadła cisza. Mimo że owady bardzo chciały pomóc swoim koleżankom,

żaden z nich nie wiedział, czym zastąpić skradzione kropeczki. Całej rozmowie

przysłuchiwały się polne rośliny, szumiąc z oburzenia. Wtem nad rozmówcami

pochylił się kwiat maku.

– Wiem, że do biedronki mi daleko, ale w moim kwiecie są czarne nasiona,

które mogę oddać biedronkom – zasugerował nieśmiało mak.

– Naprawdę? Zrobiłbyś to dla nas? – z niedowierzaniem spytała najstarsza

biedronka.

– Z przyjemnością i zaszczytem – radośnie odparł kwiat.

Na łące rozległy się wesołe okrzyki. Owady ochoczo wzięły się do pracy i pomogły

nalepić nowe kropki na czerwonych skrzydłach. A kiedy już skończyły,

biedronki znowu wyglądały tak jak zawsze.

• Dzieci mają przed sobą sylwety biedronek z przyczepionymi kropkami – na każdej

biedronce jest inna liczba kropek. R. zadaje dzieciom pytania i wydaje polecenia:

Co przydarzyło się biedronkom?; Kto im pomógł?; Co zrobili przyjaciele

biedronek z łąki?; Zróbcie tak, by biedronki nie miały kropek. Ile kropek ma teraz

każda biedronka?

1. R. prezentuje dzieciom liczbę 0. Dzieci opisują jej kształt, porównują ją do znanych

sobie kształtów. Odszukują ją wśród znanych liczb. Następnie R. rozkłada

kilka pętli, taletrzy itp., obok układa różne liczby (0–9). Dzieci układają

w każdym kółku tyle figur geometrycznych, ile pokazuje liczba przy pętli, talerzu.

Następnie R. zmienia liczby na inne – dzieci zmieniają je również poprzez zabieranie

i dokładanie figur. Podczas kolejnych zmian R. wprowadza przy pętlach , talerzach,

kilka liczb 0. Za każdym razem dzieci wskazują, gdzie jest najmniej, a gdzie

najwięcej figur, ustawiają talerze w szeregu lub rzędzie wg rosnącej lub malejącej

liczby elementów. Na koniec dzieci wykonują ćwiczenia w KP4.7.                                                                   

CYFRA 0

*Karty pracy 4

Śpiewam na łące

sł. Małgorzata Strzałkowska, muz. Krzysztof Marzec

1. 1. Jest złoto i błękitnie,

a wokół łąka kwitnie,

po łące sobie hasam

i trawę mam do pasa.

Ref.: Tu motylek, a tam dzwonek,

tu stokrotka, tam skowronek,

szumi trawa, pachnie ziółko

a ja śpiewam sobie w kółko.

Beata Gawrońska, Emilia Raczek 27

2. 2. Nad łąką lecą muchy

i trzmiele jak poduchy

i wielkie, straszne osy,

bzyczące wniebogłosy!

Ref.: Tu motylek…

3. 3. Na łące rosną trawki,

kaczeńce, osty, babki,

pokrzywa, kilka mleczy

i mnóstwo innych rzeczy.

Ref.: Tu motylek…

4. 4. Po łące łażą stonki

i żuczki i biedronki,

ślimaki, mrówki, świerszcze

i nie wiem co tam jeszcze.

Ref.: Tu motylek…

*Karta pracy 5

Dom kreta to..........

 

Dom........ to staw.

 

 

A to co? To dom.......

                                                                                    Opracowała:

                                                                             Magdalena Wawrzyńska