Dzień dobry Państwu!

Znaleźliśmy się w dziwnej sytuacji. W czasie kiedy zostaliśmy odizolowani od kontaktu z innymi ludźmi a nasze dzieci od koleżanek, kolegów i beztroskiej zabawy zaczyna się pojawiać w nas lęk, strach czy obawa, co będzie dalej. Tego typu pytania stawiamy sobie my dorośli, a jak reagują na tą sytuacje nasze dzieci? Dla naszych dzieci jest to sytuacja trudna nie znana i niezrozumiała. Dlaczego nie chodzę do szkoły, dlaczego nie spotykam się z innymi , tych pytań w głowach dzieci rodzi się dużo. My dorośli mamy problem jak wytłumaczyć dziecku to , co się dzieje wokół nich jak o tym rozmawiać.

CO JEST TERAZ WAŻNE ?
Ważne są dobre relacje z innymi, życzliwymi nam osobami. Nie możemy się teraz spotykać „twarzą w twarz’’ ale możemy do siebie pisać,  rozmawiać. Stosujmy się do zaleceń, bądźmy odpowiedzialni za siebie i innych – pozostańmy w domu.

WARTO:

• zachować umiar w korzystaniu z komputera,
• skierować przynajmniej jedno dobre słowo dziennie do naszego rozmówcy  (również do domowników),
• sprawiać sobie małe przyjemności,
• pamiętać  o innych np. o tych, którzy pracują.

Szanowni Państwo jestem do Państwa dyspozycji.

Pedagog szkolny:
Olga Wilczyńska

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.